Tafla wody

 Oglądam właśnie kwalifikacje do jutrzejszego konkursu olimpijskiego w skokach. Nadzieje są ogromne. Rozbudzone poprzednim zwyciestwem,które przyszło Kamilowi ot tak,z lekkością,swobodą,łatwością. Ja wiem że ot tak nic nie przychodzi,że to lata ciężkiej pracy ale myślę że warto było. I niezależnie od jutrzejszego wyniku Kamil jest Mistrzem. We wtorek na latino dance nasz kinetikowy Brazylijczyk mieszkający od 20 lat w Polsce pyta: "oglądałyście jak Kamil wygrywał? spłakałem się jak bóbr"

Ja też się spłakałam. Lubię takie łzy :)

Spłakałam się też dzięki Justynie,jej "wygram albo zdechnę" jest świetnym mottem życiowym. Postaram się o nim pamiętac. 

Na razie walczę z moją ręką która nie chce mnie słuchac,mam przykurcz w nadgarstku,blizna tez jest nieładna,straszę ją laserem i ultradzwiękami,widac już efekty ale droga jeszcze daleka. Próbowałam ostatnio czaturangę zrobic ale wyszło plaśnięcie na matę,nie jestem w stanie aż tak zgiąc nadgarstka. Moc też poszła sobie,powoli zaczynam cwiczyc z cieżarkami,trzeba odbudowac mięśnie.

A jutro robię imprezę imieninową,będę się produkowac kulinarnie,dziś zrobiłam roladkę szpinakową z łososiem,bo musi się schłodzic. Reszta jutro,sałatki muszą byc na świeżo. No i serki moje ukochane będą,znowu sie najem,buuuu,od poniedziałku muszę zacząc się odchudzac!!!