poniedziałek, 15 grudnia 2014





13.12 od lat jest datą symboliczną. W tym roku mało politycznie,choc przewijała się w tekstach piosenek,w tym dniu odbył się koncert Sztywnego Pala Azji. 
Koncert w pierwszym składzie,prawie pierwszym,bo jeden z nich już niestety nie żyje.
Koncert który z pewnością był wielkim stresem i wyzwaniem dla Leszka Nowaka. Powrót przed własną publicznośc,we własnym mieście z pewnością jest stresem. I ten stres było widac w pierwszej piosence. W drugiej był już mniejszy. W trzeciej zagubił się w śpiewie publiczności. 
Koncert odbywał się  w kinie,miejsca były siedzące. Jak można siedziec na koncercie rockowym????Wytrzymałyśmy z Megi może pięc piosenek potem pognałyśmy pod scenę. I w końcu było tak jak powinno byc ;)
Leszek zdarł gardełko. Zmusiliśmy ich do kilku bisów. Była cała pierwsza płyta,było kilka kawałków z drugiej,było Turururum coby Kisiński mógł też sobie pospiewac,zabrakło niestety Lindy na zakończenie piosenki,no ale nie można miec wszystkiego
Było magicznie,było energetycznie,było niesamowicie.
Ja wiem że mam hopla na punkcie tego zespołu,to jest totalnie MOJA muzyka,na niej się wychowałam,już jako niewielkie dziecię pogowałam pod sceną gdy grali Sztywni. 
Przed Sztywnymi zagrał zespół w którym śpiewa syn Leszka,Maciek. Jest świetny! Ma mocny głos,fajną barwę,widac że pracuje nad swoimi umiejętnościami. Ma oczy i fryzurę jak tatuś 25 lat temu ;) Bardzo bym chciała żeby mu się udało,mało na naszym rynku muzycznym jest klasycznego rocka.
Aaa,Leszek mówił że pisząc Wieżę miał nadzieję że to będzie dobra piosenka ale nie spodziewał się że stanie się aż tak popularna. A Wieża jest po prostu piękna... Tekst,muzyka,wszystko jest takie jak powinno byc. No i głos Leszka....
Mimo że stałam pod sceną mało co nagrałam,zbyt byłam rozemocjonowana i skupiona na śpiewaniu,ale ma byc oficjalne DVD :)
Na zakończenie,takie po 115 bisach zaśpiewali Nasze reagge. I korzystając z tego że publicznośc śpiewała "nie wolno wznosic się za wysoko" po kolei uciekali ze sceny ;) Ostatni został perkusista,który na znak że już nie gra wyrzucił pałeczki pod scenę.
W końcu to starsi panowie,urodzeni w latach sześcdziesiątych!

czwartek, 4 grudnia 2014



Ponoc to hymn lesbijek jest. Dla mnie to pochwała babskiej przyjażni. Bo taka istnieje. Wbrew temu że tylko faceci potrafią byc jak Zawisza a baby to małostkowe i dogadac się nie potrafią.
A może to ja jestem szczęściarą że mam trzy przyjaciółki? I stado niezawodnych kumpelek? 
Natura obdarzyła mnie trzema bracmi i dwoma synami.
Była też tak łaskawa że obdarzyła mnie Megi. Miałam trzy miesiące gdy zjawiła się w mieszkaniu naprzeciwko. Nasza przyjażń była nieunikniona. Razem stawiałyśmy pierwsze kroki,razem czytałyśmy pierwsze bajki,razem chodziłyśmy robic siku i nie tylko. Jedna siedziała na właściwym miejscu,druga na wannie i gadałyśmy. Przecież szkoda było tracic cenny wspólny czas. Megi chodziła do przedszkola znajdującego się koło naszego bloku więc bawiłyśmy się przez siatkę,ona na przedszkolnym placu zabaw,ja na osiedlowym. Jej Tata nauczył mnie jeżdzic na rowerze,mój wtedy wolał bujac w świecie.
Siłą rzeczy ta nasza przyjażń miała różne etapy,oddalałyśmy się i zbliżałyśmy ale zawsze mogłyśmy na siebie liczyc. Znamy się tak dobrze że nic nie musimy tłumaczyc bo całe życie spędziłyśmy razem.
Tośka to miłośc na odległośc,znajomośc początkowo wyłącznie netowa,6 lat temu zaczęłyśmy gadac i przestac nie możemy do dziś. Wiele razem przeszłyśmy,net pozwala na szczerośc więc może i dlatego łatwiej było nam o wielu rzeczach napisac niż powiedziec w oczy. Choc odległośc bywa upierdliwa gdy chciałoby się pomóc realnie a nie tylko pisac że wspieram i tulam. I zaciskac kciuki myśląc co tam się dzieje i jak ona sobie radzi z wybojami życiowymi...
Geri to znajomośc z Kinetika,poznałyśmy się na zumbie. Padłam na kolana przed jej urodą,jest totalnie,klasycznie piękna. Byłyśmy na podobnym etapie budowy domów więc ten temat też nas połączył. Póżniej okazało się że łączy nas dużo więcej,mamy podobne podejście do wielu spraw, nasi mężowie są z tego samego rocznika i zaprzyjażnili się momentalnie ;)
Ostatnio udało się zebrac wszystkie siostry razem,mimo odległości, Tosianna mnie odwiedziła a reszta zjawiła się świętowac imieniny męża mojego. 
I myślę że była to jedna z lepszych imprez w ostatnim czasie!
Oprócz tej trójcy jest wokół mnie jeszcze kilka bliskich kobiet na które wiem że mogę liczyc,które są dowodem na to że baby to nie tylko ploty i obgadywanie ale też wsparcie,chocby na odległośc.
Siła sióstr działa :)

poniedziałek, 3 listopada 2014



Tak mi jest ostatnio...

piątek, 26 września 2014


Rośnie moja fascynacja jogą. Szatan dobiera się do mojej duszy ;)))
Prędzej do ciała,choć joga bez duchowosci i pracy nad umysłem jest tylko hinduskim stretchingiem,jak mówi moja instruktorka. Tyle że nie chodzi tu o zmianę wiary,religii,a właśnie o zastanowienie się nad tym jak stan ducha wpływa na możliwości fizyczne. 
To co mnie inspiruje i staram się to wprowadzać w życie to to że nie cel jest ważny a prowadząca do niego droga.Jestem niecierpliwa,chcę już i natychmiast tymczasem trzeba sie pogodzić z faktem że pewne zmiany wymagaja czasu. Uważne obserwowanie jak te zmiany postępują może być fascynujące. I bardzo pouczające. Inne doznania są zaraz po wejściu w daną asanę,inne gdy trwa się w niej minutę.
Pozycje równoważne,zwłaszcza ukochane moje drzewo są trudne gdy w głowie chaos,mysli pędzą i zaburzają stabilność. Trzeba je wyciszyć,oddalić,wtedy można trwać jak ten dąb. Inaczej jest się osiką na wietrze ;) 

Są pozycje które przychodzą łatwo,każdy ma okreslone predyspozycje. Są takie gdzie ciało ogranicza możliwość ruchu i właśnie nad nimi powinno się najwięcej pracować.
Ja mam problem z barkami,mam w nich oraniczoną ruchomość ale widzę jak te cztery lata ćwiczeń zmieniły mój zakres ruchu. Wprawdzie nigdy nie uda mi się spiąć rąk z tyłu ale mam nadzieję nie mieć nigdy problemu z zapinaniem biustonosza z tyłu ;)
W trakcie tego warsztatów jogi w Mandali,gdzie były 4 praktyki ciało zupełnie inaczej reagowało,mimo zmęczenia mięśnie były elastyczne i chętne do współpracy.Noo,zdarzało się plaśniecie na matę przy setnej chaturandze,ale to wypadek przy pracy ;)
Fitness juz mi się znudził,joga wciaż fascynuje :)

wtorek, 23 września 2014


Smętny dzień. Dzień który najlepiej przespac,przeczekac,zawinąc się pod kocykiem i przytulic ciepłego mruczącego kota.
Pierwszy dzień jesieni. 
Jesień może byłaby i fajna gdyby nie zapowiadała nadejscia pluchy,zimna i mrozu.
Jestem ciepłolubna,zimno żle mi robi na duszę i na urodę. Wpędza w dolne stany samopoczucia. Dziś nawet fitness odwołałam,nie chce mi się jechac.
Coraz mniej mi się chce. 
Czemu nie mogę zapaśc w sen zimowy???

poniedziałek, 22 września 2014

Pozostając w klimacie jogi kilka fotek z Mandali :)
ulubiona pozycja kanapką zwana,niezwykle przyjemna i wygodna zarówno na dole jak i na górze :)
skręcik :)

rozciągamy bioderka

nogi nie są moje tylko takiej jednej M ;)

stado psów z głową w dół 

A miniona sobota to szaleństwo w Kinetiku,się działo,się tańczyło,się spożywało,się śmiało,słowem cudnie było,i nawet warte to było kaca giganta który mnie wczoraj dopadł,mój organizm nie toleruje alkoholu,zły organizm!
ta ręka na moim kolanie do doktorka należy,właśnie bada mój staw kolanowy ;)))

ekipa wariatek z moją księgową włącznie
Fajna ekipa się nam zebrała na tej imprezie,chyba na naszej sofie najweselej było,i bardzo dobrze :)

poniedziałek, 15 września 2014

W życiu piękne są tylko chwile.
I ten weekend był piękny.Magiczny. Zabawny.Natchniony. Sympatyczny ;)
O znaczenie słowa sympatyczny toczę odwieczne walki z Jakubem,szoferem mym w tej wyprawie. W ten weekend też było dużo na ten temat mówione więc na pewno utrwalą się w mej pamięci te dni jako sympatyczne.
Zaczęło się od lekkiego kwasu gdyż jedna z pań jadących z nami focha strzeliła że ona jednak nie może mieszkac w pokoju z młodym mężczyzną i w ostatniej chwili J.,organizatorka wyprawy musiała różne hocki wyprawiac żeby nas jakoś poupychac. A że ja i niejaka M. napaliłyśmy się na nocowanie w towarzystwie młodego mężczyzny więc pózniej my strzeliłyśmy focha że czemu on z nami nie śpi. Ja to jeszcze spokojna jestem i foch głownie wewnętrzny był ale M to ogień jest i dym niezły zrobiła. Zostało jednak jak zostało. A z M sie chyba zaprzyjażnię, dyszkę ode mnie starsza ale duchem 18ka z niej jest 
poranno-niedzielne picie kawy ;)

Cztery seanse praktyki jogi zaliczyliśmy,pot się lał litrami,jeszcze nigdy tyle nie praktykowałam w tak krótkim czasie,ręce i ramiona mam mocno zmęczone,ale co tam ;)
Bardzo fajna grupa się zebrała,były dzieci w różnym wieku,furorę robiła dwuletnia Zuzia której bardzo się nie podobało że mama ją zostawia na tak długo i krzyczała pod drzwiami-Mama,joga nie,mama chodz!!!
Sobotnio-wieczorna joga zakończona była półgodzinnym relaksem połączonym z rozluznianiem 61 punktów w ciele,ja jako ostatni pamiętam prawy łokiec,który występował może jako 15ty ;) Z całej grupy może dwie osoby nie usnęły,reszta się radośnie rozlużniła w całosci,nie tylko w 61 punktach.
Jedzonko wege-pycha! No,może oprócz ziemniaków pieczonych,ale tu chyba zawinił gatunek ziemniaków a nie to że smalcu i boczku w nich nie było. Ale reszta-niebo w gębie,obżeraliśmy się nieprzyzwoicie bo wszystkiego trzeba było spróbowac,wszystko kusiło. Ja przełamałam koleine swoje tabu kulinarne,tzn kaszę gryczaną której nie znosiłam a tam zjadłam i nie padłam z zachwytu ale było ok. 
Ośrodek fajnie zrobiony,jakby ktoś chciał zobaczyc  Mandala. Tam raczej nie przyjmują osób prywatnych tylko właśnie grupy,najchętniej joginów bo wiadomo że to spokojni ludzie ;) W regulaminie jest zakaz picia alkoholu więc moje wisienki zostały pożarte w pięc minut a 100ml sopliy pigwowej przywiezionej przez dziewczyny piliśmy w 6 osób ;)
Dojazd masakryczny,udało nam się pobłądzic koncertowo ale nikt nie dojechał bez błądzenia,choc nam to najlepiej wyszło,na inną górę wyjechaliśmy i wprawilismy w stan szoku mieszkańców do któych nikt nie jeżdzi bo jedzie się tam wąską leśną ścieżynką. W zimie się chyba w ogóle nie jeżdzi,nie wiem jak tam można życ...
No ale szofera miałyśmy niezawodnego więc w końcu trafiliśmy do celu :)
Reset psychiczny zaliczyłam niesamowity,odlot po prostu,praktyka przy takich widokach jest naprawdę niesamowitym przezyciem a przebywanie w towarzystwie pozytywnych wariatów zawsze mi dobrze robiło na samopoczucie.



obiad naszego szofera po dwóch dniach bez mięska ;)))

wtorek, 9 września 2014



Przespac,przeczekac trzeba mi...
Są takie dni że snuję się jak plazma,energia życiowa jest lata świetlne ode mnie a krzywe spojrzenie kota potrafi mnie do łez doprowadzic...
Premenstrual syndome...lepiej brzmi niż zespół napięcia przedmiesiączkowego.
I czemu pozwalam żeby hormony moim życiem rządziły?
Zajadam doła baryłkami z likierem,wieczorem spalę na rowerze,a jak nie spalę znów mi tyłek urośnie i będę miec powód do kolejnego doła.
Kota mnie nie lubi. Ucieka,chowa się. Ja ją łapię,smaruję maścią,wstrzykuję do pyszczka paskudne lekarstwa. Kojarzę się jej z wizytami u weta,stresem,igłami. Wybaczy mi to kiedyś?
Za to wczoraj udało mi się wieczorem przytulic Kornelkę,ma chyba syndrom odrzuconego kota bo ostatnio uwaga wszystkich na Klementynie była skupiona. Wieczorem udało mi się wtulic w jej szorstkie futerko,mruczenie uśpiło nas obie.
Powinnam się zebrac,praca czeka,jak ja bym się chciała tego okropnego niechcieja pozbyc...

poniedziałek, 1 września 2014

Zaczynam sobie przypominac jak to jest miec w domu niemowlę...
Tyle że takie futerkiem porośnięte.
Takie co ponoc zawsze na cztery łapy spada.
Moja Klementyna  nie wiadomo co zrobiła ale roztrzaskała kolanko na miazgę. I od dwóch tygodni występuje jako trzynoga inwalidka.
Po początkowej fazie buntu zakończonej widowiskowym samodzielnym zdjeciem opatrunku pogodziła się z losem. Mam wrażenie że nawet się jej spodobało.
W sumie łaj not???
Zawsze ktoś przy kocie siedzi,otula kocykiem,podaje pod paszczę żarełko i wodę,nosi do kuwety. Kot sobie może focha szczelac a zmartwione człowieki zgadują o co futrzakowi chodzi. 
Wczoraj miałam wrażenie że wrosła we mnie,w sobotę wieczorem pojechaliśmy na pieczone więc kota z babcią została,niedobory mamusi się w niej odezwały i całą niedzielę spędziła wtulona we mnie,żeby nie powiedziec wczepiona pazurami,całkiem gustowne ślady na ramieniu mam.
Ciekawa jestem bardzo czy jej to na dłużej zostanie,ona taka najbardziej "osobna" wcześniej była,unikała głaskania jak ognia.
Byle do piątku,w piątek kolejna wizyta u weta i decyzja czy sztywny opatrunek można zdjąc i zastąpi go miękkim czy dalej będziemy się z niemowlakiem pieścic...

duecik ;)

niedzielny relaks na zielonej trawce

kot odsypia noc pełną wrażeń,pańcia idzie do pracy ;)

poniedziałek, 11 sierpnia 2014

Odwiedził mnie ostatnio kuzyn mieszkający w Anglii,też ma tam domek i ogródek,mniejszy od mojego. Ale jego żona jako pracowita pszczółka grządki zagospodarowała,wszystko od linijki,równiutko,tu nie wolno stanąc,tam nie wolno wejśc,spcerek tylko chodniczkiem.
Na widok mojego chaosu zachwycił się,bo mój ogród odbiciem duszy mej jest ;)
Chodzic można wszędzie,Miśka żadnego sacrum nie uznaje,rośnie to co przetrwa jej udeptywanie a nawet obgryzanie,zdarzyło się jej na wiosnę pół rododendrona urwac,mało nie ubiłam cholery! Doły też piesunia kopie popisowe,czasem tylko ogon widac z dziury.
Ostatnio stół podkopała,cffaniara.

pszczółka w daliach się pasie :)

clematisek co nie dał się ślimakom zjeśc

drugie kwitnienie magnolii

leśny zakątek czyli maliny i jeżyny

aronie i jeżyny,teraz już się w alkoholu namaczają ;)

brzoskwinki

nasza winnica

huśtawka w winnicy

różyczka

o tę skarpę wielką walkę z Michaliną stoczyłam!

środa, 9 lipca 2014




Się ma zwierzyniec,się wizyty u weta zalicza. Ostatnio jakby rzadziej ale dziś z racji tego że męże wcześniej z pracy wrócili postanowiliśmy hurtem zwierzynki trzy do szczepienia zawieżc. Psicę znaczy się i Pręgowane Paskudy. Pogoda nie teges więc wszystkie w domu siedziały,znaczy się spały każda w innym łóżku.
Tradycyjnie PP jeżdziły w jednym transporterze,ciasno im bywało ale dawały radę. Dziś jednak focha szczeliły popisowego,odbyło się rytualne fuczenie i warczenie połączone z parskaniem i drapaniem tego co w zasięgu.
W efekcie Klementyna została wewnątrz nosidła,Kornela zaś prysnęła w dal. Dopadłam jednak pryśniętą i naiwnie stwierdziłam że przecież na rękach ją wezmę. He he. Wzięłam.Nawet do auta doniosłam. Jak ujrzała że wsiadac planujemy odbiła się ode mnie i poszła w pizdu. Zostawiając gustowne zarysowania z pazurków na moim brzuchu.
No i tym sposobem pojechaliśmy tylko z dwójką,Michalina oprócz szczepienia zaliczyła manicure i pedicure,Klementyna nie bawi się w takie pierdoły,w końcu kot MUSI miec pazury ;)
Wróciliśmy do domu,marnotrawna Kornela wróciła na salony gdyż kociątko moje jednak za zimnem i deszczem nie przepada. Więc sru ją do transportera i z powrotem do weta. Zniżkę dostałam za hurtową ilośc zwierząt szczepionych.
Teraz towarzystwo śpi po kątach,mogą byc osłabione bo szczepionki w wersji na bogato im zafundowałam,zaliczyłam już leczenie psa z parwowirozy i nosówki,wole dmuchac na zimne.
ekstaza ;)

kocie przytulanki

kocio-psie przytulanki

poniedziałek, 30 czerwca 2014




To już jutro moje dzieci wsiądą do pociągu,mam nadzieję nie byle jakiego. W końcu spędzą w nim kilkanaście godzin. A potem przed nimi trzy tygodnie wakacyjnych przygód :)
Ja zostałam skazana na leżakowanie. Coś jakby mi strzeliło w stopie,wrażenie było jakby się sznureczek zrywał. No i skończyło się rumakowanie. Zostają szachy. Każdy krok jest wyzwaniem. Dziś ciut po sklepach pochodziłam dokupując chłopakom brakujące rzeczy na obóz. No i teraz sobie zalegam nie wiedząc jak nogę ułozyc coby jej dobrze było. 
Oczywiście żeby złośliwości losu było zadośc internet mi szwankuje i utrudnia oglądanie serialików,dzwoniłam się na neozdradę poskarżyc,miły pan kazał mi router wymienic bo to ponoc jego wina. Ale to dopiero jutro,dziś juz mi się nie chce.
Nie mam co czytac,chyba trzeba będzie bibliotekę nawiedzic.
W sobotę całkiem miła imprezka przy grillu się odbyła,dużo śmiechu i radości było,objedliśmy się do wypęku,warzywka grillowane furorę robią :)

Nie wiem jak wytrzymam bez cwiczenia,siedzę w domu i tak mi dziwnie jest,moja grupa właśnie kończy rozgrzewkę na bieżni :(((

środa, 25 czerwca 2014




Jedna z moich ukochanych piosenek Zakopowera. O tym co minęło. I nie wróci.
A koncercik w Libiążu mrrrrr był,tłum na dzień dobry nas ciut przeraził ale okazało się że najwięcej osób jest przy kiełbaskach i piffku,natomiast pod sceną luzik totalny,niemalże dotknąc mogłyśmy naszego ulubieńca,oczka napasłyśmy widokiem,uszy nakarmiłyśmy głosem,w trakcie solówki właśnie w Kropli wody Sebastian tradycyjnie zerwał strunę w smyczku.




A to już wianki,tradycyjnie biel i wianki królowały,dobre humory też,moje brownie jak zwykle pożarte zostało do ostatniego okruszka,mimo że komuś udało się w nie wleżc i ciut przygnieśc. Przez papier na szczęście ;) Jubilat torta zabrał do domu,ponoc rewelacyjny był ;)


Za pół roku sobie takiego na 40kę będę robic...

"Kieby jesce tak młodośc nam sie wróciła
juz nie wróci się bo wodą popłynena...."

niedziela, 15 czerwca 2014




  Zalecenie lekarza brzmi-leżec z nogą ułożoną wysoko,wskazana pełna obsługa pacjentki. Kocham mojego doktorka :) Blokadę w piętę mi dziś wstrzyknął,ma to zmniejszyc stan zapalny rozscięgna i sprawic ze będę mogła normalnie funkcjonowac. Chodzic i biegac. Skakac nie muszę,nie lubię ;)
   No więc leżę.nóżka ułożona wyżej,laptop na kolankach,w tle X-man oglądany przez męża.
Nie wiem jak ja przeżyje ten dzień! Nosi mnie!

A za tydzień tradycyjne kinetikowe wianki,biel szat i kwiecie na głowie,oj będzie się działo :) Przyjaciel akurat 40kę będzie obchodził,piekę mu torta brownie,bo jak kiedys mi powiedział ma takie marzenie-miec całe brownie tylko dla siebie. Będzie je miał :) Dla reszty towarzystwa upiekę osobno a torcik będzie tylko dla M.

Po wiankach w niedzielę wybieramy się również kinetikową ekipą na koncert Zakopowera,grają w sąsiedniej miejscowości na dniach miasta. W planach oddanie wianków Sebastianowi ;) To będzie intensywny weekend ;D

środa, 4 czerwca 2014



No,jeszcze nie na wakacje,na razie na wycieczki. Starszy Gad zgodnie z gimnazjalną tradycją ruszył na podbój Włoch,na 10 dni. Otrzymałam od niego następujące smsy "Mamo,zapomniałem ładowarki,przyślij mi" No chyba gołębiem,bo wycieczka objazdowa,co noc gdzie indziej śpią więc małe szanse na odnalezienie adresata. "Mamo,czemu mi balsamu po opalaniu nie spakowałaś,spaliłem stopy i kark" tiaaaa,przecież Gad rączek nie posiada,rozumu jak widac też nie,mamusia nie zapakowała to maleństwo nie posiada. Spytałam grzecznie czy tam sklepów nie ma i nie może nabyc na miejscu rzeczonego balsamu? No nie wpadł na to. Ale jak mamusia mózg na własciwy tor naprowadziła okazało się że się da. Kupił balsam.
Wczoraj wieczorkiem sms "Byliśmy w Maribilandii,wydałem tylko 13 euro" Starszy Gad sępem z natury jest,nie po mamusi. Odpisałam żeby jednak jakies przyjemności sobie zafundował a nie tylko ściubił kasę. Aczkolwiek znowu w euro nie opływa,dałam mu 50,przynajmniej durnych pamiątek nie nakupuje.

A w kupowaniu durnych pamiątek miszczem jest Młodszy Gad który pojechał na dwudniową wycieczkę w Góry Stołowe. Ech....to moje miejsce na świecie. Jeśli miałabym miec gdzies siedlisko na końcu świata byłoby właśnie tam. W Radkowie najchętniej. Tam byłam szczęśliwa. Fakt,dzieckiem byłam,nie ważne było że w sklepach nic nie ma,ważne było towarzystwo koleżanek i kolegów,pogoda,basen,zalew. Do dzis letnie zapachy przenoszą mnie błyskawicznie właśnie do Radkowa. Zapach kwitnących dzikich róż,rozgrzanych podkładów kolejowych,asfaltu parującego na deszczu. To se ne wrati. Ale dobrze że było :)

No,ale o Gadzie miało byc,co to kase musi do ostatniego grosika wydac. Zwozi jakies statki w butelce,góralskie kapelusze,obrazki,szklane kule itp. Stawia to potem na półce i zapomina odkurzac. Wrrrrrrrrrr. Właśnie dzwonił że wyjeżdżają. Koło 19ej pewnie będą w domu.

A 1 lipca wysyłam obydwa Gady na 25 dni nad morze na obóz harcerski. Bez telewizora,komputera,konsoli. Odtrują się ;)

piątek, 23 maja 2014



Jaszczurką jestem. Choc w sumie tygrysy też kochają słońce...to jednak wolę pozostac tygrysem ;) W końcu moje ukochane temperatury zapanowały,no i słoneczko rulez,i idealnie jest. No,prawie idealnie,kilka zgrzytów musi byc. Ale nie o nich teraz.
Jeden z nich to moje potencjalne zapalenie powięzi podeszwy,czyli zaje...fajny ból stopy. Wczoraj jak ostatnia oferma kuśtykałam. Dziś po laserze i krio jakby ciut lepiej było. Ulubiony doktorek pociesza że to może tylko przeciążenie a nie zapalenie. Tej wersji się będę trzymac bo przy zapaleniu powinno się ok 6 tyg pauzowac,tzn nie trenowac. NO WAY!

Jednakowoż kilka dni mogę odpuścic. Ofkors treningi,pracy przecież nie mogę odpuścic. I w ramach odciążania nogi zalegam sobie na leżaczku w słoneczku mym ukochanym z książeczką w łapie. Skończyłam serię o Harrym Hole,będzie mi go brakowało mimo wszystkich okropieństw które go spotykały. Skończyłam Taniec ze smokami czyli literacki pierwowzór serialowej Gry o tron. I jakoś serial mniej mi się podoba,jednak siłą rzeczy musi byc okrojony,uproszczony. No i czas może żeby coś lżejszego poczytac,bez obdzierania ze skóry,umierania z głodu i tarzania się w nałogach.

Wczoraj z Michaliną zaliczyłyśmy pierwsze szkolenie. Miśka się uczyła chodzic przy nodze,ja się uczyłam prowadzic ją prawidłowo i wydawac komendy. I chyba psiurze szło lepiej niż mnie ;) Choc focha szczeliła w pewnym momencie konkursowego,pan trener śmiał się że pierwszy raz widzi żeby pies łapami smycz trzymał! Gorąco jej było,ona żle znosi upały. Futro ma przecież jak na niedżwiedziu. Ale dziś już sama z nią trenowałam i całkiem nieżle nam szło. Mądra z niej bestia jest choc charakterna ;)


czwartek, 15 maja 2014




Mało piśmienna ostatnio jestem,bieżące sprawy na dworcu wylewam na szybko a blog jakoś do dłuższej formy wypowiedzi mobilizuje,może niepotrzebnie?

Wiosna zamieniła się w zimne wietrzne coś,z zapowiedzią ulew,mamy pływac ponoc we własnych ogródkach. Wrrrr. Przyłożyłam się w tym roku do prac ogrodowych,zachciało mi się miec ładnie,liczyłam że Michalinie też się spodoba. Tiaaaa. Bardzo się jej spodobało. Tylko jednak woli że było po jej myśli. Więc ja wsadzam roślinki,Miśka je wykopuje i przenosi. Nie straszne jej jałowce ani róże. Kolcoodporny pysk bydlątko posiada. No i  uwielbia na nornice polowac. Tzn ryje w ziemi tam gdzie czuje że nornica przechodziła. Nic to że nornica tydzień temu tam była. Dziura musi byc. Porządna,duża,w końcu jak Miśka coś robi to serce w to wkłada. A także łąpy i łeb,i pół psa. A pies już ze 4 dychy waży. Jak nie lepiej. 9 maja rok minął odkąd białe futro mam u siebie. Był to rok częstego odkurzania,zakopywania dziur i łatania ogrodzenia ;)

Najlepszą przyjaciółką Michaliny jest Matylda. Blondynki łażą wszędzie razem,kociówa uwielbia się ocierac o wielką psicę,wyjadac jej z miski też lubi. W ogóle Matylda coraz bardziej przytulna się robi,ofkors tylko wtedy gdy ona chce,ale zdarza się że przychodzi się o mnie poocierac. Ona taka najbardziej "moja" jest,przychodzi gdy ją wołam,można z nią pogadac,jest dobrym słuchaczem.Pręgowane Paskudy pozostają kocimi indywidualistkami,robią co chcą ;)

blondynki :)                                                                  


piątek, 7 marca 2014



Gdybym mogła byc mężczyzną... Dobrze że nie mogę ;)
Lubię byc kobietą. Choc nie eksponuję kobiecości,nad czym nieustannie ubolewam,i obiecuję sobię zmianę stylu,i zawsze wygrywa zamiłowanie do wygody i sportowych ciuchów.
Jutro wybieramy się z Megi świętowac Dzień Kobiet w Bowling Club,mniej mnie kręci cała atmosfera tego święta,bardziej fakt że w końcu będziemy miały okazję pogadac spokojnie we dwie,bez męskiego towarzystwa. Bo ono fajne jest ale czasem trzeba omówic problemy przeznaczone tylko dla ucha przyjaciółki. Ostatnio i tak zaliczyłyśmy kapitalną imprezkę w piżamach,oczywiście w Kinetiku,atmosfera była świetna. Były bitwy na poduszki,były tańce,były śpiewy,nasze szaleństwo przy Sztywnych i "Łożu w kolorze czerwonym" wprawiło naszego brazylijskiego Edilsona w stan szoku ;) I tylko pytał czemu tak na zajęciach nie tańczymy i nie kręcimy tym co trzeba z taką pasją. Otóż na zajęciach brakuje wspomagaczy ;P
we can dance ;)





Pieniążki za mieszkanie wpłynęły,i już jestem na etapie martwienia się że jest ich za mało,i nie mam na myśli tego że chciałabym zaszalec i poleciec na wakacje w ciepłe kraje (oj,chciałabym!) tylko że nie wiem jak bedzie dalej...No,ale JAKOŚ przecież będzie...

czwartek, 27 lutego 2014





Jestem bezdomna.
Sprzedałam mieszkanie. Dom wciąż nie ma odbioru więc nie możemy się zameldowac. Więc jesteśmy bezadresowi. Chciałabym już miec wszystko pozałatwiane,poukładane! Mam nadzieję że tak będzie w ciągu miesiąca.
Wczoraj przekazałam klucze od mieszkania. Dziwnie mi było. Do tej pory cały czas myślałam tylko o tym żeby je sprzedac i miec spokój. Ale przecież to mój dom był przez tyle lat...Tam się wychowałam,tyle wspomnień tam zostało... Wiem,sentymentalna jestem beznadziejnie.
A teraz czekam aż wpłynie kasa na konto i będę mogła połatac dziury w budżecie.
I kupię sobie buty do biegania :)))) Nie wiem kiedy jeszcze bieganie zmieszczę w czasie ale JAKOŚ się uda! 
Moi panowie nie zamierzają mi towarzyszyc,Młodszy Gad w końcu nauczył się na rowerze jeżdzic wiec oni na rowerki wsiądą a ja sobie pobiegnę w świat.
W sobotę kolejna kinetikowa impreza,tym razem piżama party. Tradycyjnie będzie się działo!

piątek, 14 lutego 2014




 Oglądam właśnie kwalifikacje do jutrzejszego konkursu olimpijskiego w skokach. Nadzieje są ogromne. Rozbudzone poprzednim zwyciestwem,które przyszło Kamilowi ot tak,z lekkością,swobodą,łatwością. Ja wiem że ot tak nic nie przychodzi,że to lata ciężkiej pracy ale myślę że warto było. I niezależnie od jutrzejszego wyniku Kamil jest Mistrzem. We wtorek na latino dance nasz kinetikowy Brazylijczyk mieszkający od 20 lat w Polsce pyta: "oglądałyście jak Kamil wygrywał? spłakałem się jak bóbr"
Ja też się spłakałam. Lubię takie łzy :)
Spłakałam się też dzięki Justynie,jej "wygram albo zdechnę" jest świetnym mottem życiowym. Postaram się o nim pamiętac. 
Na razie walczę z moją ręką która nie chce mnie słuchac,mam przykurcz w nadgarstku,blizna tez jest nieładna,straszę ją laserem i ultradzwiękami,widac już efekty ale droga jeszcze daleka. Próbowałam ostatnio czaturangę zrobic ale wyszło plaśnięcie na matę,nie jestem w stanie aż tak zgiąc nadgarstka. Moc też poszła sobie,powoli zaczynam cwiczyc z cieżarkami,trzeba odbudowac mięśnie.
A jutro robię imprezę imieninową,będę się produkowac kulinarnie,dziś zrobiłam roladkę szpinakową z łososiem,bo musi się schłodzic. Reszta jutro,sałatki muszą byc na świeżo. No i serki moje ukochane będą,znowu sie najem,buuuu,od poniedziałku muszę zacząc się odchudzac!!!

wtorek, 4 lutego 2014




Tak sie ostatnio zastanawiam czy ja lubię moje życie. Czy zamieniłabym je na inne. Jak w tych filmach co to bohater zgorzkniały i marudny,potem czary mary i jest kimś innym. Ładniejszym,bogatszym ale nie szczęśliwszym bo odkrywa że jednak tamto było fajniejsze. Bo było jego.
Marudośc mam wrodzoną,krytycyzm wpadający w krytykanctwo też. Często mi się wydaje że u sąsiada trawa jednak zieleńsza. Co nie oznacza że chcę mu tę trawę roundoupem polac coby mu zeschła. Aż tak to nie. Ale nie uważam że moje dzieci są najcudowniejsze w świecie,mąż najprzystojniejszy a ja najbardziej wysportowana. Jedno do czego nie mam zastrzeżeń to moje zwierzaki-Miśka niewątpliwie jest napiękniejszą goldenką świata,a kociarki w ogóle najśliczniejsze.Każda jedna. Nawet różowy nos Matyldy zaczyna mi się podobac ;)
Parę błedów w życiu zaliczyłam,potłukłam tyłek,na szczęście zawsze był ktoś kto mnie wtedy za rękę potrzymał. Zawsze miałam szczęscie do ludzi...
Qrcze,no i już nie wiem o czym chciałam pisac,miało byc właśnie o ludziach którzy mieli na mnie wpływ,którzy jakiś ślad odcisnęli,którym mogę powiedziec "Nigdy Ciebie nie zapomnę" 
Miało byc że ludzie odchodzą,niekoniecznie ostatecznie,czasem po prostu kontakt się urywa a potem po latach się spotykamy i zdarza się że jest tak jakby tych lat nie było,i to jest fajne. Czasem się zdarza że już nie mamy o czym ze sobą rozmawiac i to jest mniej fajne ale nie umniejsza roli jaką kiedys ten ktos odegrał. 
Ech,zamotałam sie ale nie będę kasowac ani poprawiac,niech zostanie. 
Lecę zaraz na rehabilitację,potem pilates i latino dance,ostatnio udało mi się cały układ zapamiętac,normalnie sukces stulecia!!!

poniedziałek, 27 stycznia 2014




Nie podoba mi się starośc. Nie podoba mi się obumieranie szarych komórek,postępująca niedołężnośc. 
Jestem tzw póżnym dzieckiem,mama miała 39 lat gdy mnie urodziła. Gdy zrozumiałam że jest "inna" od mam moich koleżanek zaczęłam się bac że umrze,że zostanę sama. Bracia byli dużo starsi,wychowywałam się jak jedynaczka. 
Teraz mama ma 78 lat. Wiem że ludzie w jej wieku bywają w pełni sprawni. Ona też długo radzila sobie dobrze,przecież jeszcze moimi dziecmi się zajmowała gdy były małe. W pewnym momencie jednak utknęła w domu,przed telewizorem. Nigdy nie miała grona znajomych,ma dwa lata młodszą siostrę i jedynie z nią utrzymuje przyjacielskie kontakty. 
Zaczyna się zapominac,myli imiona i dzieci i zwierząt. Chłopaków nazywa imionami moich braci. 
Jej ulubiony sposób spędzania czasu to oglądanie seriali i tych wszystkich durnych programów typu "Szpital" czy inne "Trudne sprawy". Przeżywa wszystkie telewizyjne ploteczki o celebrytach bardziej niż to co się dzieje realnie.
Fizycznie też nie jest dobrze,i serce szwankuje,i w ogóle nie ma sił ani chęci na jakąkolwiek aktywnosc typu spacer. Zresztą słabe serce powoduje zadyszkę i utrudnia chodzenie.
Ech.
Nie udała się starośc...

wtorek, 21 stycznia 2014




Ach,cóż za cudowny początek roku! Normalnie ekstaza.
Że z rączką nie halo wiadomo,goi się ale to trwa. Dłuuuugo trwa. Za długo.
Ale żeby nudno nie było to sks zaczął przypominac że przecież urodziny były,nie 18te niestety tylko ciut cyferki urosły. Ciut bardzo. No i z wrażenia skoczyło mi ciśnienie. Jak skoczyło tak zostało,na poziomie przekraczającym normy. Zwłaszcza dolne postanowiło zamienic sie miejscami z górnym. Próbowałam ignorowac,czekac aż zadziała najlepsza metoda czyli-samo przejdzie.
Uparte jednak Ci ono.Spodobało mu się na wysokościach. Więc zabrałam je do doktora,nie byle jakiego,do samego ordynatora kardiologii się wybrałam,w końcu moje ciśnienie jest go warte. Wizyta prywatna ofkors,terminy w przychodni są na drugą połowę roku. W sumie do tej pory może faktycznie by samo przeszło,znudziłoby mu się bujanie w chmurach ;)
Jednak ja nadgorliwa zadzwoniłam,umówiłam się na wizytę na godz.19.15,gdy się zjawiłam w poczekalni kłębił się dziki tłum. Jak w przychodni sponsorowanej przez NFZ. Po pół godzinie oczekiwania w pozycji stojącej się załapałam na krzesełko,dobrze że nie poszłam sama tylko zabrałam Harrego Hole,ubarwiał mi czas oczekiwania. Nie ma jak dobry kryminał przed pomiarem ciśnienia!
W końcu się doczekałam,w połowie książki już byłam,dochodziłą 22ga. Pan doktor ordynator wypytał,opukał,pougniatał,zechem serca pogadał. Mam nadciśnienie płucne na tle alergicznym,cokolwiek to znaczy. Doktora Googla boję się pytac. Przepisał jakieś prochy,w tym antystresowe,bo ofkors stresu mam unikac. Jak unikac nie powiedział. 
Po proszkach jakby lekko mało przytomna się poczułam. Nie żeby odlot ale lekkie rozkojarzenie. Rozkojarzenie które zaoowocowało wymuszeniem pierwszeństwa przeze mnie i stłuczką. Lekką na szczęście.Ale jednak. 15 lat jeżdzę i nigdy mi się coś takiego nie zdarzyło. Ponoc zawsze musi byc ten pierwszy raz...Bywają przyjmniejsze.
No. Nie dośc że z kasą krucho,choc tu światełku w tunelu prześwituje,są chetni na mieszkanie,a w końcu mogę je sprzedac!!!! Tysiaka trzeba było w kangura wsadzic. 
Dziś wracam do domu a tu płyta indukcyjna sobie wolne wzięła,nie gada z nami. Nie pierwszy taki jej wybryk. Mój się odgraża że ją na gazową wymieni ale ja już mam wizję płonących kocich ogonów,przecież futrzaki stołówkę mają na zmywarce tuż przy kuchence.
Może się uda jeszcze tę naprawic :(

wtorek, 14 stycznia 2014




 Mam robic nic.
Tzn mam oszczędzac rękę. Prawą. Więc aktywnośc mogę uprawiac lewą. Hmmm. Dwa razy udało mi się wylac herbatę,lałam wodę do kubka trzymając czajnik w lewej dłoni no i jakoś puknęłam w tenże kubek. Wrrr.
W tamtym tygodniu myślałam że już jest ok i mogę wszystko. Wróciłam do normalnej pracy. W domu niby sie oszczedzałam ale jak sie oszczedzac jak futro wszędzie fruwa  i odkurzacz sam się pcha w łapkę? próbowałam lewą odkurzac ale jednak prawą wygodniej. Choc boli. 
Klikac tez nie powinnam. Ale jak życ bez klikania???? 
Życie bez fitnessu jeszcze gorsze. Wróciłam na bieżnię,mam ją tak oswojoną że mogę tylko jednej ręki używac albo i wcale. Byłam na latino dance,ofkors Edek akurat wymyslił choreografię inspirowaną filmami kung fu,łapkami trza było machac ale tu mogłam odpuścic i nie machac. Za tydzień na pilates sie wybieram,mam obiecane cwiczenia bez użycia ręki. 
Wczoraj się szwów pozbyłam,mocne to było przezycie,szwy ponoc dosc głęboko były,bolało jak cholera. Doktorek mój ulubiony nakazał trzymanie ręki w bezruchu jak najczęstszym...
Jak???
Idę zaraz robic lazanie ze szpinakiem,mrrr,mieszanie sosu beszamelowego na pewno się mojej ręce spodoba ;P
A wieczorkiem do kardiologa jade,sks mnie dopada :(  

wtorek, 7 stycznia 2014


  Matylda jest u nas już prawie dwa miesiące. Znalazła swoje miejsca. Ustaliła pozycję w stadzie. No i najważniejsze-ustaliła kto najczęściej siedzi przy misce i woła-nakarm biednego bezdomnego koteczka! Biedny bezdomny koteczek gruby jest jak baryłka ale co tam. No i nie jest już bezdomny. 
Z Miśką dogadują się nieżle,tzn Matylda od czasu do czasu pozwala sie psicy wylizac a jak akurat nie ma na to ochoty to wali swoją małą łapką w psią mordę. Psia morda traktuje to jak pieszczotę i kontynuuje oblizywanie kota. 
Z Pręgowanymi Paskudami (w skrócie PP) bywa różnie. Generalnie jest spokój choc zdarzają się bójki okraszone odgłosami mrożącymi krew w żyłach,Madzia głos ma konkretny,niski i schrypnięty,jak na kotkę znającą różne barwy życia przystało. Madzia to zdrobnienie od Matylda nadane przez Młodszego Gada,przyjęło się ;) Gdy PP dostojnie przechadzają sie swym tygrysim krokiem Młoda z reguły usiłuje pokazac że jednak ona tu rulez i szybkim ruchem łapka leci w kierunku tylnej nogi PP.Bądż ogona. Dobrze ze PP z reguły to ignorują.
Madzia nie ma tygrysiej gracji,jest mniejsza od PP,ma krótkie łapki i krótki cienki ogonek. I wielki brzuszek. Głodna jest zawsze i nieustająco. Gdy tylko się ruszę ona już siedzi przy misce i mówi "Miau" Wtedy jest przymilnym kotkiem,łasi się,ociera,pręży i patrzy zachęcająco w oczy. Gdy nie ma opcji karmienia omija człowieków z daleka. Na początku jeszcze zdarzało się jej udeptywac nas,teraz już zaniechała tego zwyczaju.
Ma swoje miejsca do spania-półkę pod ławą,szafkę rtv,stolik przy sofie. Spanie na kolankach ewentualnie w czułych ramionach nie wchodzi w grę. A miała byc kotem-przytulasem,chyba reklamację złożę! ;)
Może kiedyś w końcu mi się trafi kot wyskakujący z mruczeniem na kolana...




sobota, 4 stycznia 2014




Wbrew pozorom ta piosenka nie kojarzy mi się z samotnością,wręcz przeciwnie,z bardzo fajnym czasem w życiu.Z fajną ekipą. To już przeszłośc ale wspomnienia bezcenne.

Od tygodnia jestem jednoręką istotą,w zeszły piątek pozbyłam się cieśni nadgarstka,a przynajmniej taką mam nadzieję. Za to wciąż mam tę rękę oszczędzac,najlepiej nic nią nie robic,bla bla bla. 
Normalni ludzie w normalnym świecie ponoc przez miesiąc siedzą w domku na L4 pielegnując uszkodzoną rękę.Mnie na taki luksus nie stac,staram sie ciut odpuścic,tzn w pracy nie stoję za ladą,załatwiam tylko to co trzeba,czyli wpisuję faktury,robię zamówienia. W poniedziałek juz wracam do normalnej pracy,kolejne święto więc muszę siedziec w sklepie. 
Wczoraj mój osobisty ortopeda przyjrzał się z bliska mojej łapce,stwierdził że krwiaka mam konkursowego,wiec poczekamy ze ściąganiem szwów. Jeszcze tydzień :(
Przy okazji niedołęstwa mojego przekonałam sie jak trudno jest ciągle prosic o pomoc. Przed niepełnosprawnością zachowaj mnie Losie!
Mój organizm za to chyba odreagowuje przedświąteczne przemęczenie. Najchetniej nie wychodziłabym z łóżka. Juz nie wspominając o wychodzeniu z domu. Nawet Kinetika odpuściłam,po części z racji ręki,ale najgorsze jest to że wcale mi sie nie chce wracac,cwiczyc. Dobrze mi na kanapie badż w łóżku,z laptopem na kolanach. Obejrzałam 5 sezonów Siostry Jackie. Jakże bliskie mi jest jej pokręcenie!
Zapisałam się we wtorek na tańce z Edilsonem,trzeba sie w końcu ruszyc. Jutro może na łyżwy pojedziemy.
Odeszła z Kinetika jedna z moich ulubionych instruktorek,i boli mnie to bardzo :( Mam wrażenie że już nie bedzie tak samo...